concinnitas
Latin edit
Etymology edit
From concinnus (“skilfully put together or joined”) + -tās.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /konˈkin.ni.taːs/, [kɔŋˈkɪnːɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /konˈt͡ʃin.ni.tas/, [kon̠ʲˈt͡ʃinːit̪äs]
Noun edit
concinnitās f (genitive concinnitātis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | concinnitās | concinnitātēs |
Genitive | concinnitātis | concinnitātum |
Dative | concinnitātī | concinnitātibus |
Accusative | concinnitātem | concinnitātēs |
Ablative | concinnitāte | concinnitātibus |
Vocative | concinnitās | concinnitātēs |
Synonyms edit
- (beauty of style): concinnitūdō
Related terms edit
Descendants edit
- Catalan: concinnitat
- English: concinnity
- Italian: concinnità
- Spanish: concinidad
References edit
- “concinnitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- concinnitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.