concitate
Italian edit
Etymology 1 edit
Verb edit
concitate
- inflection of concitare:
Etymology 2 edit
Participle edit
concitate f pl
Anagrams edit
Latin edit
Verb edit
concitāte
References edit
- “concitate”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- concitate in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
Spanish edit
Verb edit
concitate
- second-person singular voseo imperative of concitar combined with te