Latin edit

Etymology edit

From concupīscēns (present participle of concupīscō) +‎ -ia.

Pronunciation edit

Noun edit

concupīscentia f (genitive concupīscentiae); first declension

  1. longing, desire, concupiscence
  2. (Ecclesiastical Latin) concupiscence

Declension edit

First-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative concupīscentia concupīscentiae
Genitive concupīscentiae concupīscentiārum
Dative concupīscentiae concupīscentiīs
Accusative concupīscentiam concupīscentiās
Ablative concupīscentiā concupīscentiīs
Vocative concupīscentia concupīscentiae

Descendants edit

References edit