concupiscentia
Latin edit
Etymology edit
From concupīscēns (present participle of concupīscō) + -ia.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /kon.ku.piːsˈken.ti.a/, [kɔŋkʊpiːs̠ˈkɛn̪t̪iä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kon.ku.piʃˈʃen.t͡si.a/, [koŋkupiʃˈʃɛnt̪͡s̪iä]
Noun edit
concupīscentia f (genitive concupīscentiae); first declension
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | concupīscentia | concupīscentiae |
Genitive | concupīscentiae | concupīscentiārum |
Dative | concupīscentiae | concupīscentiīs |
Accusative | concupīscentiam | concupīscentiās |
Ablative | concupīscentiā | concupīscentiīs |
Vocative | concupīscentia | concupīscentiae |
Descendants edit
- French: concupiscence
- Italian: concupiscenza
- Portuguese: concupiscência
- Romanian: concupiscență
- Spanish: concupiscencia
References edit
- “concupiscentia”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- concupiscentia in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.