conjecturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of conjiciō
Participle edit
conjectūrus (feminine conjectūra, neuter conjectūrum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | conjectūrus | conjectūra | conjectūrum | conjectūrī | conjectūrae | conjectūra | |
Genitive | conjectūrī | conjectūrae | conjectūrī | conjectūrōrum | conjectūrārum | conjectūrōrum | |
Dative | conjectūrō | conjectūrō | conjectūrīs | ||||
Accusative | conjectūrum | conjectūram | conjectūrum | conjectūrōs | conjectūrās | conjectūra | |
Ablative | conjectūrō | conjectūrā | conjectūrō | conjectūrīs | |||
Vocative | conjectūre | conjectūra | conjectūrum | conjectūrī | conjectūrae | conjectūra |