consiliatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect participle of cōnsilior
Participle edit
cōnsiliātus (feminine cōnsiliāta, neuter cōnsiliātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cōnsiliātus | cōnsiliāta | cōnsiliātum | cōnsiliātī | cōnsiliātae | cōnsiliāta | |
Genitive | cōnsiliātī | cōnsiliātae | cōnsiliātī | cōnsiliātōrum | cōnsiliātārum | cōnsiliātōrum | |
Dative | cōnsiliātō | cōnsiliātō | cōnsiliātīs | ||||
Accusative | cōnsiliātum | cōnsiliātam | cōnsiliātum | cōnsiliātōs | cōnsiliātās | cōnsiliāta | |
Ablative | cōnsiliātō | cōnsiliātā | cōnsiliātō | cōnsiliātīs | |||
Vocative | cōnsiliāte | cōnsiliāta | cōnsiliātum | cōnsiliātī | cōnsiliātae | cōnsiliāta |