consultaturus
Latin
editEtymology
editFuture active participle of cōnsultō.
Participle
editcōnsultātūrus (feminine cōnsultātūra, neuter cōnsultātūrum); first/second-declension participle
- about to consider
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | cōnsultātūrus | cōnsultātūra | cōnsultātūrum | cōnsultātūrī | cōnsultātūrae | cōnsultātūra | |
Genitive | cōnsultātūrī | cōnsultātūrae | cōnsultātūrī | cōnsultātūrōrum | cōnsultātūrārum | cōnsultātūrōrum | |
Dative | cōnsultātūrō | cōnsultātūrō | cōnsultātūrīs | ||||
Accusative | cōnsultātūrum | cōnsultātūram | cōnsultātūrum | cōnsultātūrōs | cōnsultātūrās | cōnsultātūra | |
Ablative | cōnsultātūrō | cōnsultātūrā | cōnsultātūrō | cōnsultātūrīs | |||
Vocative | cōnsultātūre | cōnsultātūra | cōnsultātūrum | cōnsultātūrī | cōnsultātūrae | cōnsultātūra |