contributus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of contribuō.
Participle edit
contribūtus (feminine contribūta, neuter contribūtum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | contribūtus | contribūta | contribūtum | contribūtī | contribūtae | contribūta | |
Genitive | contribūtī | contribūtae | contribūtī | contribūtōrum | contribūtārum | contribūtōrum | |
Dative | contribūtō | contribūtō | contribūtīs | ||||
Accusative | contribūtum | contribūtam | contribūtum | contribūtōs | contribūtās | contribūta | |
Ablative | contribūtō | contribūtā | contribūtō | contribūtīs | |||
Vocative | contribūte | contribūta | contribūtum | contribūtī | contribūtae | contribūta |
References edit
- “contributus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- contributus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.