Latin edit

Etymology 1 edit

Inflected form of convictus (convinced, conquered, convicted).

Participle edit

convictum

  1. inflection of convictus:
    1. nominative/accusative/vocative neuter singular
    2. accusative masculine singular

Etymology 2 edit

Participle edit

convīctum (indeclinable)

  1. perfect passive participle of convīvō