cordeiro
See also: Cordeiro
Galician edit
Etymology 1 edit
From an older *cordeleiro ("string maker"), from cordel (“string”) + -eiro, influenced by the open stressed vowel in corda (“string”).
Alternative forms edit
Pronunciation edit
Noun edit
cordeiro m (plural cordeiros)
Etymology 2 edit
From Old Galician-Portuguese cordeyro (13th century, Cantigas de Santa Maria) from Vulgar Latin *cordārium, from the Latin expression agnus cordus ("late-born lamb"), from Latin chordus (“late-born”).[1][2]
Pronunciation edit
Noun edit
cordeiro m (plural cordeiros)
See also edit
References edit
- “cordeiro” in Dicionario de Dicionarios do galego medieval, SLI - ILGA 2006–2022.
- “cordeyr” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “cordieiro” in Xavier Varela Barreiro & Xavier Gómez Guinovart: Corpus Xelmírez - Corpus lingüístico da Galicia medieval. SLI / Grupo TALG / ILG, 2006–2018.
- “cordeiro” in Dicionario de Dicionarios da lingua galega, SLI - ILGA 2006–2013.
- “cordeiro” in Tesouro informatizado da lingua galega. Santiago: ILG.
- “cordeiro” in Álvarez, Rosario (coord.): Tesouro do léxico patrimonial galego e portugués, Santiago de Compostela: Instituto da Lingua Galega.
- ^ Rivas Quintas, Eligio (2015). Dicionario etimolóxico da lingua galega. Santiago de Compostela: Tórculo. →ISBN, s.v. cordeiro.
- ^ Joan Coromines, José A. Pascual (1983–1991) “cordero”, in Diccionario crítico etimológico castellano e hispánico (in Spanish), Madrid: Gredos
Portuguese edit
Etymology edit
From Old Galician-Portuguese cordeiro, from Vulgar Latin *cordārium, from the Latin agnus cordus (“late-born lamb”).
Pronunciation edit
Noun edit
cordeiro m (plural cordeiros, feminine cordeira, feminine plural cordeiras)