Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From currus.

Pronunciation edit

Adjective edit

currūlis (neuter currūle); third-declension two-termination adjective

  1. (relational) chariot

Declension edit

Third-declension two-termination adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative currūlis currūle currūlēs currūlia
Genitive currūlis currūlium
Dative currūlī currūlibus
Accusative currūlem currūle currūlēs
currūlīs
currūlia
Ablative currūlī currūlibus
Vocative currūlis currūle currūlēs currūlia

Related terms edit

References edit

  • currulis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • currulis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.