currulis
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
From currus.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /kurˈruː.lis/, [kʊrˈruːlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kurˈru.lis/, [kurˈruːlis]
Adjective edit
currūlis (neuter currūle); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | currūlis | currūle | currūlēs | currūlia | |
Genitive | currūlis | currūlium | |||
Dative | currūlī | currūlibus | |||
Accusative | currūlem | currūle | currūlēs currūlīs |
currūlia | |
Ablative | currūlī | currūlibus | |||
Vocative | currūlis | currūle | currūlēs | currūlia |
Related terms edit
References edit
- “currulis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- currulis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.