czyściciel

Polish

Etymology

From czyścić +‎ -ciel.

Pronunciation

• IPA^(key): /t͡ʂɨɕˈt͡ɕi.t͡ɕɛl/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -it͡ɕɛl
• Syllabification: czyś‧ci‧ciel

Noun

czyściciel m pers (female equivalent czyścicielka)

1. cleaner (person who cleans)

   czyściciel okien ― window cleaner

Declension

Declension of czyściciel

	singular	plural
nominative	czyściciel	czyściciele
genitive	czyściciela	czyścicieli
dative	czyścicielowi	czyścicielom
accusative	czyściciela	czyścicieli
instrumental	czyścicielem	czyścicielami
locative	czyścicielu	czyścicielach
vocative	czyścicielu	czyściciele

Further reading

• czyściciel in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• czyściciel in Polish dictionaries at PWN