düğüm
Turkish edit
Etymology edit
Inherited from Ottoman Turkish دوگوم (düğüm, “knot”), which derives from Proto-Turkic *tügün (“knot”), from *tüg- (“to tie in a knot; make a loop”).
Pronunciation edit
Noun edit
düğüm (definite accusative düğümü, plural düğümler)
Declension edit
Further reading edit
- Çağbayır, Yaşar (2007) “düğüm”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 1321
- Nişanyan, Sevan (2002–) “düğüm”, in Nişanyan Sözlük