düş

See also: Appendix:Variations of "dus"

Azerbaijani

Etymology 1

From Old Anatolian Turkish دوش (düş, “dream, vision”), from Proto-Turkic *tǖĺ (“dream”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdyʃ/

• Audio

  (file)

Noun

düş (definite accusative düşü, plural düşlər)

1. (Zaqatala) dream

   Synonym: yuxu

Declension

Declension of düş
	singular	plural
nominative	düş	düşlər
definite accusative	düşü	düşləri
dative	düşə	düşlərə
locative	düşdə	düşlərdə
ablative	düşdən	düşlərdən
definite genitive	düşün	düşlərin

Possessive forms of düş
	nominative
	singular	plural
mənim (“my”)	düşüm	düşlərim
sənin (“your”)	düşün	düşlərin
onun (“his/her/its”)	düşü	düşləri
bizim (“our”)	düşümüz	düşlərimiz
sizin (“your”)	düşünüz	düşləriniz
onların (“their”)	düşü or düşləri	düşləri
	accusative
	singular	plural
mənim (“my”)	düşümü	düşlərimi
sənin (“your”)	düşünü	düşlərini
onun (“his/her/its”)	düşünü	düşlərini
bizim (“our”)	düşümüzü	düşlərimizi
sizin (“your”)	düşünüzü	düşlərinizi
onların (“their”)	düşünü or düşlərini	düşlərini
	dative
	singular	plural
mənim (“my”)	düşümə	düşlərimə
sənin (“your”)	düşünə	düşlərinə
onun (“his/her/its”)	düşünə	düşlərinə
bizim (“our”)	düşümüzə	düşlərimizə
sizin (“your”)	düşünüzə	düşlərinizə
onların (“their”)	düşünə or düşlərinə	düşlərinə
	locative
	singular	plural
mənim (“my”)	düşümdə	düşlərimdə
sənin (“your”)	düşündə	düşlərində
onun (“his/her/its”)	düşündə	düşlərində
bizim (“our”)	düşümüzdə	düşlərimizdə
sizin (“your”)	düşünüzdə	düşlərinizdə
onların (“their”)	düşündə or düşlərində	düşlərində
	ablative
	singular	plural
mənim (“my”)	düşümdən	düşlərimdən
sənin (“your”)	düşündən	düşlərindən
onun (“his/her/its”)	düşündən	düşlərindən
bizim (“our”)	düşümüzdən	düşlərimizdən
sizin (“your”)	düşünüzdən	düşlərinizdən
onların (“their”)	düşündən or düşlərindən	düşlərindən
	genitive
	singular	plural
mənim (“my”)	düşümün	düşlərimin
sənin (“your”)	düşünün	düşlərinin
onun (“his/her/its”)	düşünün	düşlərinin
bizim (“our”)	düşümüzün	düşlərimizin
sizin (“your”)	düşünüzün	düşlərinizin
onların (“their”)	düşünün or düşlərinin	düşlərinin

Etymology 2

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈdyʃ], [ˈtyʃ]

Verb

düş

1. second-person singular imperative of düşmək

Turkish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdyʃ/

Etymology 1

Inherited from Ottoman Turkish دوش (düş, “dream, vision”), from Proto-Turkic *tǖĺ (“dream”).

Noun

düş (definite accusative düşü, plural düşler)

1. dream
2. hope, aspiration, dream

Declension

Inflection
Nominative	düş
Definite accusative	düşü
	Singular	Plural
Nominative	düş	düşler
Definite accusative	düşü	düşleri
Dative	düşe	düşlere
Locative	düşte	düşlerde
Ablative	düşten	düşlerden
Genitive	düşün	düşlerin
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular düşüm düşlerim 2nd singular düşün düşlerin 3rd singular düşü düşleri 1st plural düşümüz düşlerimiz 2nd plural düşünüz düşleriniz 3rd plural düşleri düşleri Definite accusative Singular Plural 1st singular düşümü düşlerimi 2nd singular düşünü düşlerini 3rd singular düşünü düşlerini 1st plural düşümüzü düşlerimizi 2nd plural düşünüzü düşlerinizi 3rd plural düşlerini düşlerini Dative Singular Plural 1st singular düşüme düşlerime 2nd singular düşüne düşlerine 3rd singular düşüne düşlerine 1st plural düşümüze düşlerimize 2nd plural düşünüze düşlerinize 3rd plural düşlerine düşlerine Locative Singular Plural 1st singular düşümde düşlerimde 2nd singular düşünde düşlerinde 3rd singular düşünde düşlerinde 1st plural düşümüzde düşlerimizde 2nd plural düşünüzde düşlerinizde 3rd plural düşlerinde düşlerinde Ablative Singular Plural 1st singular düşümden düşlerimden 2nd singular düşünden düşlerinden 3rd singular düşünden düşlerinden 1st plural düşümüzden düşlerimizden 2nd plural düşünüzden düşlerinizden 3rd plural düşlerinden düşlerinden Genitive Singular Plural 1st singular düşümün düşlerimin 2nd singular düşünün düşlerinin 3rd singular düşünün düşlerinin 1st plural düşümüzün düşlerimizin 2nd plural düşünüzün düşlerinizin 3rd plural düşlerinin düşlerinin

Synonyms

• rüya
• hayal

Derived terms

• düşsel
• düşlü
• düşsüz
• düşlemek

Etymology 2

From Proto-Turkic *düĺ (“noon”). Compare Tuvan дүш (düş, “noon”), Hungarian dél (“noon, south”), a Turkic borrowing.

Noun

düş (definite accusative düşü, plural düşler)

1. (dialectal, Trabzon) noon

Etymology 3

Verb

düş

1. second-person singular imperative of düşmek