daaki
Finnish edit
Etymology edit
Learned borrowing from Latin daci.
Pronunciation edit
Noun edit
daaki
- (historical) Dacian (member of an ancient Balkan tribe)
- Synonym: daakialainen
- 1998 November 13, Matti Klinge, “Pohjoinen ulottuvuus 1900 vuotta sitten”, in HS[1]:
- Ne eivät olleet itäisiä ratsastajakansoja, ja sarmaateista ja daakeista [– –] heitä erottivat "molemminpuolinen pelko tai vuoristot".
- They [the Germanic tribes] were not equestrian nations, and they were separated from the Sarmatians and Dacians [– –] by "a bilateral fear or mountains".
Declension edit
Inflection of daaki (Kotus type 5/risti, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | daaki | daakit | ||
genitive | daakin | daakien | ||
partitive | daakia | daakeja | ||
illative | daakiin | daakeihin | ||
singular | plural | |||
nominative | daaki | daakit | ||
accusative | nom. | daaki | daakit | |
gen. | daakin | |||
genitive | daakin | daakien | ||
partitive | daakia | daakeja | ||
inessive | daakissa | daakeissa | ||
elative | daakista | daakeista | ||
illative | daakiin | daakeihin | ||
adessive | daakilla | daakeilla | ||
ablative | daakilta | daakeilta | ||
allative | daakille | daakeille | ||
essive | daakina | daakeina | ||
translative | daakiksi | daakeiksi | ||
abessive | daakitta | daakeitta | ||
instructive | — | daakein | ||
comitative | See the possessive forms below. |