deductior
Latin
editAdjective
editdēductior (neuter dēductius); third declension
Declension
editThird-declension comparative adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | dēductior | dēductius | dēductiōrēs | dēductiōra | |
Genitive | dēductiōris | dēductiōrum | |||
Dative | dēductiōrī | dēductiōribus | |||
Accusative | dēductiōrem | dēductius | dēductiōrēs | dēductiōra | |
Ablative | dēductiōre | dēductiōribus | |||
Vocative | dēductior | dēductius | dēductiōrēs | dēductiōra |
References
edit- deductior in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)