defactus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of defīō.
Participle edit
dēfactus (feminine dēfacta, neuter dēfactum); first/second-declension participle
- Alternative form of dēfectus
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dēfactus | dēfacta | dēfactum | dēfactī | dēfactae | dēfacta | |
Genitive | dēfactī | dēfactae | dēfactī | dēfactōrum | dēfactārum | dēfactōrum | |
Dative | dēfactō | dēfactō | dēfactīs | ||||
Accusative | dēfactum | dēfactam | dēfactum | dēfactōs | dēfactās | dēfacta | |
Ablative | dēfactō | dēfactā | dēfactō | dēfactīs | |||
Vocative | dēfacte | dēfacta | dēfactum | dēfactī | dēfactae | dēfacta |