Latin edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From dē- +‎ gluttiō.

Pronunciation edit

Verb edit

dēgluttiō (present infinitive dēgluttīre, perfect active dēgluttīvī or dēgluttiī, supine dēgluttītum); fourth conjugation

  1. to swallow down
  2. to overwhelm or abolish

Conjugation edit

   Conjugation of dēgluttiō (fourth conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present dēgluttiō dēgluttīs dēgluttit dēgluttīmus dēgluttītis dēgluttiunt
imperfect dēgluttiēbam dēgluttiēbās dēgluttiēbat dēgluttiēbāmus dēgluttiēbātis dēgluttiēbant
future dēgluttiam dēgluttiēs dēgluttiet dēgluttiēmus dēgluttiētis dēgluttient
perfect dēgluttīvī,
dēgluttiī
dēgluttīvistī,
dēgluttiistī
dēgluttīvit,
dēgluttiit
dēgluttīvimus,
dēgluttiimus
dēgluttīvistis,
dēgluttiistis
dēgluttīvērunt,
dēgluttīvēre,
dēgluttiērunt,
dēgluttiēre
pluperfect dēgluttīveram,
dēgluttieram
dēgluttīverās,
dēgluttierās
dēgluttīverat,
dēgluttierat
dēgluttīverāmus,
dēgluttierāmus
dēgluttīverātis,
dēgluttierātis
dēgluttīverant,
dēgluttierant
future perfect dēgluttīverō,
dēgluttierō
dēgluttīveris,
dēgluttieris
dēgluttīverit,
dēgluttierit
dēgluttīverimus,
dēgluttierimus
dēgluttīveritis,
dēgluttieritis
dēgluttīverint,
dēgluttierint
passive present dēgluttior dēgluttīris,
dēgluttīre
dēgluttītur dēgluttīmur dēgluttīminī dēgluttiuntur
imperfect dēgluttiēbar dēgluttiēbāris,
dēgluttiēbāre
dēgluttiēbātur dēgluttiēbāmur dēgluttiēbāminī dēgluttiēbantur
future dēgluttiar dēgluttiēris,
dēgluttiēre
dēgluttiētur dēgluttiēmur dēgluttiēminī dēgluttientur
perfect dēgluttītus + present active indicative of sum
pluperfect dēgluttītus + imperfect active indicative of sum
future perfect dēgluttītus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present dēgluttiam dēgluttiās dēgluttiat dēgluttiāmus dēgluttiātis dēgluttiant
imperfect dēgluttīrem dēgluttīrēs dēgluttīret dēgluttīrēmus dēgluttīrētis dēgluttīrent
perfect dēgluttīverim,
dēgluttierim
dēgluttīverīs,
dēgluttierīs
dēgluttīverit,
dēgluttierit
dēgluttīverīmus,
dēgluttierīmus
dēgluttīverītis,
dēgluttierītis
dēgluttīverint,
dēgluttierint
pluperfect dēgluttīvissem,
dēgluttiissem
dēgluttīvissēs,
dēgluttiissēs
dēgluttīvisset,
dēgluttiisset
dēgluttīvissēmus,
dēgluttiissēmus
dēgluttīvissētis,
dēgluttiissētis
dēgluttīvissent,
dēgluttiissent
passive present dēgluttiar dēgluttiāris,
dēgluttiāre
dēgluttiātur dēgluttiāmur dēgluttiāminī dēgluttiantur
imperfect dēgluttīrer dēgluttīrēris,
dēgluttīrēre
dēgluttīrētur dēgluttīrēmur dēgluttīrēminī dēgluttīrentur
perfect dēgluttītus + present active subjunctive of sum
pluperfect dēgluttītus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present dēgluttī dēgluttīte
future dēgluttītō dēgluttītō dēgluttītōte dēgluttiuntō
passive present dēgluttīre dēgluttīminī
future dēgluttītor dēgluttītor dēgluttiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives dēgluttīre dēgluttīvisse,
dēgluttiisse
dēgluttītūrum esse dēgluttīrī dēgluttītum esse dēgluttītum īrī
participles dēgluttiēns dēgluttītūrus dēgluttītus dēgluttiendus,
dēgluttiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
dēgluttiendī dēgluttiendō dēgluttiendum dēgluttiendō dēgluttītum dēgluttītū

Descendants edit

(all borrowed)

  • French: déglutir
  • Italian: deglutire
  • Portuguese: deglutir
  • Spanish: deglutir

References edit

  • degluttio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • degluttio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.