dementi
See also: démenti
Czech edit
Etymology 1 edit
Pronunciation edit
Noun edit
dementi n
- repudiation, denial; official statement denying a rumor or accusation
Declension edit
Declension of dementi (mostly indeclinable neuter)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | dementi | dementi |
genitive | dementi | dementi |
dative | dementi | dementi |
accusative | dementi | dementi |
vocative | dementi | dementi |
locative | dementi | dementi |
instrumental | dementi, dementim | dementi |
Etymology 2 edit
Pronunciation edit
Noun edit
dementi m anim pl
- (vulgar) nominative/vocative plural of dement
Further reading edit
Italian edit
Pronunciation edit
Noun edit
dementi m or f
Latin edit
Adjective edit
dēmentī
Polish edit
Pronunciation edit
Noun edit
dementi n (indeclinable)
- repudiation, denial; official statement denying a rumor or accusation
Further reading edit
Swedish edit
Etymology edit
Borrowed from French démenti, from démentir.
Noun edit
dementi c
- a public denial (of a claim)
Declension edit
Declension of dementi | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | dementi | dementin | dementier | dementierna |
Genitive | dementis | dementins | dementiers | dementiernas |