deminutus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of dēminuō.
Participle edit
dēminūtus (feminine dēminūta, neuter dēminūtum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dēminūtus | dēminūta | dēminūtum | dēminūtī | dēminūtae | dēminūta | |
Genitive | dēminūtī | dēminūtae | dēminūtī | dēminūtōrum | dēminūtārum | dēminūtōrum | |
Dative | dēminūtō | dēminūtō | dēminūtīs | ||||
Accusative | dēminūtum | dēminūtam | dēminūtum | dēminūtōs | dēminūtās | dēminūta | |
Ablative | dēminūtō | dēminūtā | dēminūtō | dēminūtīs | |||
Vocative | dēminūte | dēminūta | dēminūtum | dēminūtī | dēminūtae | dēminūta |