demoratus
Latin edit
Etymology edit
Perfect participle of dēmoror
Participle edit
dēmorātus (feminine dēmorāta, neuter dēmorātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dēmorātus | dēmorāta | dēmorātum | dēmorātī | dēmorātae | dēmorāta | |
Genitive | dēmorātī | dēmorātae | dēmorātī | dēmorātōrum | dēmorātārum | dēmorātōrum | |
Dative | dēmorātō | dēmorātō | dēmorātīs | ||||
Accusative | dēmorātum | dēmorātam | dēmorātum | dēmorātōs | dēmorātās | dēmorāta | |
Ablative | dēmorātō | dēmorātā | dēmorātō | dēmorātīs | |||
Vocative | dēmorāte | dēmorāta | dēmorātum | dēmorātī | dēmorātae | dēmorāta |