denuntiandus
Latin edit
Etymology edit
Future passive participle of dēnuntiō.
Participle edit
dēnūntiandus (feminine dēnūntianda, neuter dēnūntiandum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dēnūntiandus | dēnūntianda | dēnūntiandum | dēnūntiandī | dēnūntiandae | dēnūntianda | |
Genitive | dēnūntiandī | dēnūntiandae | dēnūntiandī | dēnūntiandōrum | dēnūntiandārum | dēnūntiandōrum | |
Dative | dēnūntiandō | dēnūntiandō | dēnūntiandīs | ||||
Accusative | dēnūntiandum | dēnūntiandam | dēnūntiandum | dēnūntiandōs | dēnūntiandās | dēnūntianda | |
Ablative | dēnūntiandō | dēnūntiandā | dēnūntiandō | dēnūntiandīs | |||
Vocative | dēnūntiande | dēnūntianda | dēnūntiandum | dēnūntiandī | dēnūntiandae | dēnūntianda |