Latin edit

Etymology edit

Perfect passive participle of dēpingō.

Participle edit

dēpictus (feminine dēpicta, neuter dēpictum); first/second-declension participle

  1. depicted, portrayed
  2. painted

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative dēpictus dēpicta dēpictum dēpictī dēpictae dēpicta
Genitive dēpictī dēpictae dēpictī dēpictōrum dēpictārum dēpictōrum
Dative dēpictō dēpictō dēpictīs
Accusative dēpictum dēpictam dēpictum dēpictōs dēpictās dēpicta
Ablative dēpictō dēpictā dēpictō dēpictīs
Vocative dēpicte dēpicta dēpictum dēpictī dēpictae dēpicta

Descendants edit

  • English: depict
  • Friulian: dipent
  • Italian: dipinto
  • Ladin: depent

References edit

  • depictus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • depictus”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • depictus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • depictus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
  • Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • creatures of the imagination: res cogitatione fictae or depictae