deputatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of dēputō.
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /deː.puˈtaː.tus/, [d̪eːpʊˈt̪äːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /de.puˈta.tus/, [d̪epuˈt̪äːt̪us]
Participle edit
dēputātus (feminine dēputāta, neuter dēputātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dēputātus | dēputāta | dēputātum | dēputātī | dēputātae | dēputāta | |
Genitive | dēputātī | dēputātae | dēputātī | dēputātōrum | dēputātārum | dēputātōrum | |
Dative | dēputātō | dēputātō | dēputātīs | ||||
Accusative | dēputātum | dēputātam | dēputātum | dēputātōs | dēputātās | dēputāta | |
Ablative | dēputātō | dēputātā | dēputātō | dēputātīs | |||
Vocative | dēputāte | dēputāta | dēputātum | dēputātī | dēputātae | dēputāta |
Descendants edit
References edit
- deputatus in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)