diabeł

See also: diabel and diábel

Polish

diabeł

Etymology

Inherited from Old Polish dyjabeł. Doublet of diabolo.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdja.bɛw/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -abɛw
• Syllabification: dia‧beł

Noun

diabeł m animal (female equivalent diablica, diminutive diabełek, related adjective diabli)

1. (religion, theology) devil (evil creature, the objectification of a hostile and destructive force)

   Synonyms: bies, czart, czort, licho

   Antonym: anioł

2. (folklore) devil (fictional image of a man, usually red or orange in skin color; with a set of horns on his head, a pointed goatee, and a long tail, and carrying a pitchfork; that represents evil and portrayed to children in an effort to discourage bad behavior)

   Antonym: anioł

3. (colloquial) devil (someone unbearable, evil, or dangerous)
4. (colloquial) daredevil (someone very capable, clever, or courageous)

Declension

Declension of diabeł

	singular	plural
nominative	diabeł	diabły/diabli
genitive	diabła	diabłów
dative	diabłu	diabłom
accusative	diabła	diabły/diabłów
instrumental	diabłem	diabłami
locative	diable	diabłach
vocative	diable	diabły/diabli

Derived terms

adjectives

• diabelny
• diabelski
• diaboliczny

 

adverbs

• tam, gdzie diabeł mówi dobranoc

 

nouns

• adwokat diabła
• diabelstwo
• diabełek
• diablę
• diablica
• diablik

 

phrases

• diabeł nakrył ogonem
• diabeł nie śpi
• diabeł tkwi w szczegółach
• gdy się człowiek spieszy, to się diabeł cieszy
• gdzie diabeł nie może, tam babę pośle
• Panu Bogu świeczkę i diabłu ogarek

 

Further reading

• diabeł in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• diabeł in Polish dictionaries at PWN
• diabeł in PWN's encyclopedia