dispertiturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of dispertiō.
Participle edit
dispertītūrus (feminine dispertītūra, neuter dispertītūrum); first/second-declension participle
- about to distribute
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | dispertītūrus | dispertītūra | dispertītūrum | dispertītūrī | dispertītūrae | dispertītūra | |
Genitive | dispertītūrī | dispertītūrae | dispertītūrī | dispertītūrōrum | dispertītūrārum | dispertītūrōrum | |
Dative | dispertītūrō | dispertītūrō | dispertītūrīs | ||||
Accusative | dispertītūrum | dispertītūram | dispertītūrum | dispertītūrōs | dispertītūrās | dispertītūra | |
Ablative | dispertītūrō | dispertītūrā | dispertītūrō | dispertītūrīs | |||
Vocative | dispertītūre | dispertītūra | dispertītūrum | dispertītūrī | dispertītūrae | dispertītūra |