disturbatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of disturbō.
Participle edit
disturbātus (feminine disturbāta, neuter disturbātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | disturbātus | disturbāta | disturbātum | disturbātī | disturbātae | disturbāta | |
Genitive | disturbātī | disturbātae | disturbātī | disturbātōrum | disturbātārum | disturbātōrum | |
Dative | disturbātō | disturbātō | disturbātīs | ||||
Accusative | disturbātum | disturbātam | disturbātum | disturbātōs | disturbātās | disturbāta | |
Ablative | disturbātō | disturbātā | disturbātō | disturbātīs | |||
Vocative | disturbāte | disturbāta | disturbātum | disturbātī | disturbātae | disturbāta |