djäkne
Swedish edit
Etymology edit
From Old Swedish diækn, diækne, from Old Norse djákni, from Latin diāconus, from Ancient Greek διᾱ́κονος (diā́konos, “servant”). Doublet of diakon.
Noun edit
djäkne c
Declension edit
Declension of djäkne | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | djäkne | djäknen | djäknar | djäknarna |
Genitive | djäknes | djäknens | djäknars | djäknarnas |