dodekafoniczny

Polish

Etymology

From dodekafonia +‎ -iczny.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɔ.dɛ.ka.fɔˈɲit͡ʂ.nɨ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -it͡ʂnɨ
• Syllabification: do‧de‧ka‧fo‧nicz‧ny

Adjective

dodekafoniczny (not comparable, no derived adverb)

1. (musicology) dodecaphonic

Declension

Declension of dodekafoniczny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dodekafoniczny		dodekafoniczna	dodekafoniczne	dodekafoniczni	dodekafoniczne
genitive	dodekafonicznego		dodekafonicznej	dodekafonicznego	dodekafonicznych
dative	dodekafonicznemu		dodekafonicznej	dodekafonicznemu	dodekafonicznym
accusative	dodekafonicznego	dodekafoniczny	dodekafoniczną	dodekafoniczne	dodekafonicznych	dodekafoniczne
instrumental	dodekafonicznym		dodekafoniczną	dodekafonicznym	dodekafonicznymi
locative	dodekafonicznym		dodekafonicznej	dodekafonicznym	dodekafonicznych

Related terms

• dodekafonia

 

Further reading

• dodekafoniczny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dodekafoniczny in Polish dictionaries at PWN