domi
Catalan edit
Pronunciation edit
Verb edit
domi
- inflection of domar:
Ido edit
Pronunciation edit
Noun edit
domi
Italian edit
Etymology 1 edit
Pronunciation edit
Participle edit
domi m pl
Adjective edit
domi m pl
Etymology 2 edit
Pronunciation edit
Noun edit
domi
Etymology 3 edit
See the etymology of the corresponding lemma form.
Pronunciation edit
Verb edit
domi
- inflection of domare:
Etymology 4 edit
Pronunciation edit
Noun edit
domi m
References edit
- ↑ 1.0 1.1 1.2 domo in Luciano Canepari, Dizionario di Pronuncia Italiana (DiPI)
Anagrams edit
Latin edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ˈdo.miː/, [ˈd̪ɔmiː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ˈdo.mi/, [ˈd̪ɔːmi]
Noun edit
domī f
References edit
- domi in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
- (ambiguous) I felt quite at home in his house: apud eum sic fui tamquam domi meae (Fam. 13. 69)
- (ambiguous) to never appear in public: domi se tenere
- (ambiguous) at home; in one's native country: domi (opp. foris)
- (ambiguous) I felt quite at home in his house: apud eum sic fui tamquam domi meae (Fam. 13. 69)
Latvian edit
Noun edit
domi f
Sicilian edit
Noun edit
domi
Volapük edit
Noun edit
domi