dowcip

Polish

Etymology

Borrowed from Czech dovtip.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdɔ.ft͡ɕip/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔft͡ɕip
• Syllabification: do‧wcip

Noun

dowcip m inan (diminutive dowcipek)

1. joke (amusing story)

   Synonyms: anegdota, figiel, kawał, żart

2. joke (root issue)
3. (dated) wit (spoken humour)
4. (archaic) reason, cleverness, wit

Declension

Declension of dowcip

	singular	plural
nominative	dowcip	dowcipy
genitive	dowcipu	dowcipów
dative	dowcipowi	dowcipom
accusative	dowcip	dowcipy
instrumental	dowcipem	dowcipami
locative	dowcipie	dowcipach
vocative	dowcipie	dowcipy

Derived terms

adjective

• dowcipny

 

adverb

• dowcipnie

 

nouns

• dowcipas
• dowcipniś

 

verb

• dowcipkować impf

 

Further reading

• dowcip in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dowcip in Polish dictionaries at PWN