duodecennium
Latin edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /du.o.deˈken.ni.um/, [d̪uɔd̪ɛˈkɛnːiʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /du.o.deˈt͡ʃen.ni.um/, [d̪uod̪eˈt͡ʃɛnːium]
Adjective edit
duodecennium
Noun edit
duodecennium n (genitive duodecenniī or duodecennī); second declension
Declension edit
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | duodecennium | duodecennia |
Genitive | duodecenniī duodecennī1 |
duodecenniōrum |
Dative | duodecenniō | duodecenniīs |
Accusative | duodecennium | duodecennia |
Ablative | duodecenniō | duodecenniīs |
Vocative | duodecennium | duodecennia |
1Found in older Latin (until the Augustan Age).
Descendants edit
- English: duodecennial
References edit
- “duodecennium”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- duodecennium in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.