duplicaat
Dutch edit
Etymology edit
Borrowed from Latin duplicāta or French duplicata.[1] The gender is based on Latin duplicātum.
Pronunciation edit
Noun edit
duplicaat n (plural duplicaten, diminutive duplicaatje n)
Related terms edit
References edit
- ^ Philippa, Marlies; Debrabandere, Frans; Quak, Arend; Schoonheim, Tanneke; van der Sijs, Nicoline (2003–2009) Etymologisch woordenboek van het Nederlands (in Dutch), Amsterdam: Amsterdam University Press