Anguthimri edit

Noun edit

duru

  1. (Mpakwithi) four-prong spear

References edit

  • Terry Crowley, The Mpakwithi dialect of Anguthimri (1981), page 185

Asturian edit

Etymology edit

From Latin dūrus.

Adjective edit

duru m sg (feminine singular dura, neuter singular duro, masculine plural duros, feminine plural dures)

  1. hard

Related terms edit

Azerbaijani edit

Etymology edit

Deverbal of dur- (to stand) +‎ -u.[1]

Pronunciation edit

  • (file)

Adjective edit

duru (comparative daha duru, superlative ən duru, intensive dumduru)

  1. liquid, fluid (existing in the physical state of a liquid)
    Synonym: sıyıq
    1. watery
      Synonym: sulu
  2. clear
    1. transparent in colour; not muddy or turbid (e.g. of water)
      Synonym: şəffaf
      Antonym: bulanıq
    2. bright; luminous; not dark or obscured (e.g. of eyes)
      Synonym: aydın
  3. net (remaining after expenses or deductions)
    Synonyms: xalis, təmiz

Derived terms edit

References edit

  1. ^ Sevortjan, E. V. (1980) Etimologičeskij slovarʹ tjurkskix jazykov [Etymological Dictionary of Turkic Languages] (in Russian), volume 3, Moscow: Nauka, page 302

Further reading edit

  • duru” in Obastan.com.

Fijian edit

Noun edit

duru

  1. knee

Latvian edit

Verb edit

duru

  1. first-person singular present indicative of durt

Old English edit

Alternative forms edit

Etymology edit

From Proto-West Germanic *dur, from Proto-Germanic *durz.

Pronunciation edit

Noun edit

duru f

  1. door
  2. opening

Declension edit

Derived terms edit

Related terms edit

Descendants edit

  • Middle English: dore, doire, dure, dur
    • English: door
    • Scots: dure, dur
    • Yola: dher

Old Saxon edit

Etymology edit

From Proto-West Germanic *dur.

Noun edit

duru f

  1. door

Declension edit


Descendants edit

Papiamentu edit

Etymology edit

From Portuguese duro and Spanish duro.

Adjective edit

duru

  1. tough, rough
  2. hard

Polish edit

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈdu.ru/
  • Rhymes: -uru
  • Syllabification: du‧ru

Noun edit

duru m inan

  1. genitive singular of dur

Romanian edit

Pronunciation edit

Verb edit

duru

  1. third-person singular simple perfect indicative of durea

Sardinian edit

Etymology edit

From Latin dūrus. Compare Italian duro.

Adjective edit

duru

  1. hard

Sicilian edit

Etymology edit

From Latin dūrus.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ˈdu.ɾu/
  • Hyphenation: dù‧ru

Adjective edit

duru (feminine singular dura, masculine and feminine plural duri)

  1. hard
  2. tough

Antonyms edit

Tausug edit

Etymology edit

From *dudu.

Noun edit

duru

  1. breast

Xhosa edit

Etymology edit

Borrowed from Afrikaans duur.

Relative edit

-dúru

  1. expensive

Inflection edit

Relative concord
Modifier Copulative
positive negative positive negative
1st singular endiduru endingeduru ndiduru andiduru
2nd singular oduru ongeduru uduru awuduru
1st plural esiduru esingeduru siduru asiduru
2nd plural eniduru eningeduru niduru aniduru
Class 1 oduru ongeduru uduru akaduru
Class 2 abaduru abangeduru baduru abaduru
Class 3 oduru ongeduru uduru awuduru
Class 4 eduru engeduru iduru ayiduru
Class 5 eliduru elingeduru liduru aliduru
Class 6 aduru angeduru aduru awaduru
Class 7 esiduru esingeduru siduru asiduru
Class 8 eziduru ezingeduru ziduru aziduru
Class 9 eduru engeduru iduru ayiduru
Class 10 eziduru ezingeduru ziduru aziduru
Class 11 oluduru olungeduru luduru aluduru
Class 14 obuduru obungeduru buduru abuduru
Class 15 okuduru okungeduru kuduru akuduru
Class 17 okuduru okungeduru kuduru akuduru