dwójka
See also: dwójką
Polish edit
20 | ||
← 1 | 2 | 3 → |
---|---|---|
Cardinal: dwa Ordinal: drugi Adverbial: dwukrotnie, dwakroć Multiplier: podwójny, dwukrotny Distributive: podwójnie Adverbial qualitative: dwojako, dwoiście Multiplier qualitative: dwojaki, dwoisty Collective: dwoje, oboje, obydwoje Additional collective: oba, obydwa, para, duet Fractional: pół, połowa, połówka Numeral noun: dwójka Relational adjective: dwójkowy Related verb: dwoić Prefix: dwu-, dwój- |
Etymology edit
Inherited from Proto-Slavic *dъvojьka. By surface analysis, dwoje + -ka.
Pronunciation edit
Noun edit
dwójka f (diminutive dwójeczka, augmentative dwója)
- two (digit or figure)
- two (a set or group with two elements)
- (metonymically) something assigned the number two: bus line, road, candidate on a ballot, etc.
- bad grade, D
- (card games) deuce
- (informal, euphemistic) number two, feces
Declension edit
Declension of dwójka