dwukrotny

Polish

Etymology

From dwu- +‎ -krotny.

Pronunciation

• IPA^(key): /dvuˈkrɔt.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔtnɨ
• Syllabification: dwu‧krot‧ny

Adjective

dwukrotny (not comparable, derived adverb dwukrotnie or dwakroć)

1. two-time

   dwukrotny mistrz świata ― two-time world champion

2. twofold

Declension

Declension of dwukrotny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dwukrotny		dwukrotna	dwukrotne	dwukrotni	dwukrotne
genitive	dwukrotnego		dwukrotnej	dwukrotnego	dwukrotnych
dative	dwukrotnemu		dwukrotnej	dwukrotnemu	dwukrotnym
accusative	dwukrotnego	dwukrotny	dwukrotną	dwukrotne	dwukrotnych	dwukrotne
instrumental	dwukrotnym		dwukrotną	dwukrotnym	dwukrotnymi
locative	dwukrotnym		dwukrotnej	dwukrotnym	dwukrotnych

Derived terms

noun

• dwukrotność

 

Further reading

• dwukrotny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dwukrotny in Polish dictionaries at PWN