dymisja

See also: dymisją

Polish

Etymology

Learned borrowing from Latin dīmissiō.

Pronunciation

• IPA^(key): /dɨˈmi.sja/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -isja
• Syllabification: dy‧mi‧sja

Noun

dymisja f

1. dismissal (deprivation of office)
2. resignation (from an office, public position)

Declension

Declension of dymisja

	singular	plural
nominative	dymisja	dymisje
genitive	dymisji	dymisji/dymisyj (archaic)
dative	dymisji	dymisjom
accusative	dymisję	dymisje
instrumental	dymisją	dymisjami
locative	dymisji	dymisjach
vocative	dymisjo	dymisje

Derived terms

verbs

• dymisjonować impf
• zdymisjonować pf

 

Further reading

• dymisja in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dymisja in Polish dictionaries at PWN