dynastiek
Dutch edit
Etymology edit
From French dynastique, ultimately from Ancient Greek.
Pronunciation edit
Adjective edit
dynastiek (comparative dynastieker, superlative dynastiekst)
- dynastic, relating to a dynasty
- Een gevaar in een monarchie is dat dynastieke belangen die van de staat kunnen doorkruisen.
- A danger in a monarchy is that dynastic interests may cross those of the state.
Inflection edit
| Inflection of dynastiek | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | dynastiek | |||
| inflected | dynastieke | |||
| comparative | dynastieker | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | dynastiek | dynastieker | het dynastiekst het dynastiekste | |
| indefinite | m./f. sing. | dynastieke | dynastiekere | dynastiekste |
| n. sing. | dynastiek | dynastieker | dynastiekste | |
| plural | dynastieke | dynastiekere | dynastiekste | |
| definite | dynastieke | dynastiekere | dynastiekste | |
| partitive | dynastieks | dynastiekers | — | |