dyskalkulia
See also: dyskalkúlia and dyskalkulią
Finnish edit
Etymology edit
Internationalism (see English dyscalculia).
Pronunciation edit
Noun edit
dyskalkulia
- (pathology) dyscalculia (serious difficulty with numbers and in doing arithmetic)
Declension edit
Inflection of dyskalkulia (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | dyskalkulia | dyskalkuliat | ||
genitive | dyskalkulian | dyskalkulioiden dyskalkulioitten | ||
partitive | dyskalkuliaa | dyskalkulioita | ||
illative | dyskalkuliaan | dyskalkulioihin | ||
singular | plural | |||
nominative | dyskalkulia | dyskalkuliat | ||
accusative | nom. | dyskalkulia | dyskalkuliat | |
gen. | dyskalkulian | |||
genitive | dyskalkulian | dyskalkulioiden dyskalkulioitten dyskalkuliainrare | ||
partitive | dyskalkuliaa | dyskalkulioita | ||
inessive | dyskalkuliassa | dyskalkulioissa | ||
elative | dyskalkuliasta | dyskalkulioista | ||
illative | dyskalkuliaan | dyskalkulioihin | ||
adessive | dyskalkulialla | dyskalkulioilla | ||
ablative | dyskalkulialta | dyskalkulioilta | ||
allative | dyskalkulialle | dyskalkulioille | ||
essive | dyskalkuliana | dyskalkulioina | ||
translative | dyskalkuliaksi | dyskalkulioiksi | ||
abessive | dyskalkuliatta | dyskalkulioitta | ||
instructive | — | dyskalkulioin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Synonyms edit
Polish edit
Etymology edit
From Ancient Greek δυσ- (dus-) + Latin calculare.
Pronunciation edit
Noun edit
dyskalkulia f
Declension edit
Declension of dyskalkulia
singular | |
---|---|
nominative | dyskalkulia |
genitive | dyskalkulii |
dative | dyskalkulii |
accusative | dyskalkulię |
instrumental | dyskalkulią |
locative | dyskalkulii |
vocative | dyskalkulio |
Related terms edit
noun
Further reading edit
- dyskalkulia in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- dyskalkulia in Polish dictionaries at PWN