dziecię

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *dětę, from Proto-Indo-European *dʰeh₁-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑɛ.t͡ɕɛ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛt͡ɕɛ
• Syllabification: dzie‧cię

Noun

dziecię n (diminutive dzieciątko)

1. (poetic) child

   Synonyms: see Thesaurus:dziecko

Declension

Declension of dziecię

	singular	plural
nominative	dziecię	dziecięta
genitive	dziecięcia	dzieciąt
dative	dziecięciu	dzieciętom
accusative	dziecię	dziecięta
instrumental	dziecięciem	dzieciętami
locative	dziecięciu	dzieciętach
vocative	dziecię	dziecięta

Further reading

• dziecię in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• dziecię in Polish dictionaries at PWN