eenzel

Luxembourgish

Etymology

From Middle High German einzel.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈeːntsel/, [ˈeːntsəl]

Adjective

eenzel (masculine eenzelen, neuter eenzelt, not comparable)

1. single
2. individual
3. discrete

Declension

declension of eenzel

number and gender		singular			plural
		masculine	feminine	neuter	all genders
predicative		hien ass eenzel	si ass eenzel	et ass eenzel	si si(nn) eenzel
nominative / accusative	attributive and/or after determiner	eenzelen	eenzel	eenzelt	eenzel
	independent without determiner			eenzeles	eenzeler
dative	after any declined word	eenzelen	eenzeler	eenzelen	eenzelen
	as first declined word	eenzelem		eenzelem

Related terms

• eenzeg