eenzijdig
Dutch edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Adjective edit
eenzijdig (comparative eenzijdiger, superlative eenzijdigst)
- having just one side, one-sided
- involving only one party, unilateral
- biased, unfair
- monotonous, dull
Inflection edit
| Inflection of eenzijdig | ||||
|---|---|---|---|---|
| uninflected | eenzijdig | |||
| inflected | eenzijdige | |||
| comparative | eenzijdiger | |||
| positive | comparative | superlative | ||
| predicative/adverbial | eenzijdig | eenzijdiger | het eenzijdigst het eenzijdigste | |
| indefinite | m./f. sing. | eenzijdige | eenzijdigere | eenzijdigste |
| n. sing. | eenzijdig | eenzijdiger | eenzijdigste | |
| plural | eenzijdige | eenzijdigere | eenzijdigste | |
| definite | eenzijdige | eenzijdigere | eenzijdigste | |
| partitive | eenzijdigs | eenzijdigers | — | |