eerlijk
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch êerlijc, from Old Dutch ērlīk, from Proto-West Germanic *aiʀulīk. Equivalent to eer (“honour”) + -lijk.
Pronunciation edit
Adjective edit
eerlijk (comparative eerlijker, superlative eerlijkst)
Inflection edit
Inflection of eerlijk | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | eerlijk | |||
inflected | eerlijke | |||
comparative | eerlijker | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | eerlijk | eerlijker | het eerlijkst het eerlijkste | |
indefinite | m./f. sing. | eerlijke | eerlijkere | eerlijkste |
n. sing. | eerlijk | eerlijker | eerlijkste | |
plural | eerlijke | eerlijkere | eerlijkste | |
definite | eerlijke | eerlijkere | eerlijkste | |
partitive | eerlijks | eerlijkers | — |