egzaminatorka

See also: egzaminatorką

Polish

Etymology

From egzaminator +‎ -ka.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛɡ.za.mi.naˈtɔr.ka/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔrka
• Syllabification: eg‧za‧mi‧na‧tor‧ka

Noun

egzaminatorka f

1. (education) female equivalent of egzaminator (“examiner”) (person who sets an examination)
2. (education) female equivalent of egzaminator (“examiner”) (person who marks an examination)

Declension

Declension of egzaminatorka

	singular	plural
nominative	egzaminatorka	egzaminatorki
genitive	egzaminatorki	egzaminatorek
dative	egzaminatorce	egzaminatorkom
accusative	egzaminatorkę	egzaminatorki
instrumental	egzaminatorką	egzaminatorkami
locative	egzaminatorce	egzaminatorkach
vocative	egzaminatorko	egzaminatorki

Further reading

• egzaminatorka in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• egzaminatorka in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “egzaminatorka”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[1]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “egzaminatorka”, in Słownik języka polskiego‎^[2] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 673
• egzaminatorka in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego