einteymingur
Icelandic edit
Etymology edit
From ein- (“mono-, uni-, mono”) + teymingur (“rein on a bridle”). Compare taumur and teymi.
Pronunciation edit
Noun edit
einteymingur m (genitive singular einteymings, nominative plural einteymingar)
Usage notes edit
- Mainly used in the accusative singular — einteyming — in the phrase eitthvað ríður ekki við einteyming.
Declension edit
declension of einteymingur
m-s1 | singular | plural | ||
---|---|---|---|---|
indefinite | definite | indefinite | definite | |
nominative | einteymingur | einteymingurinn | einteymingar | einteymingarnir |
accusative | einteyming | einteyminginn | einteyminga | einteymingana |
dative | einteymingi | einteymingnum | einteymingum | einteymingunum |
genitive | einteymings | einteymingsins | einteyminga | einteyminganna |