third-person possessor
|
|
singular
|
plural
|
nominative
|
emätinhuuhtelunsa
|
emätinhuuhtelunsa
|
accusative
|
nom.
|
emätinhuuhtelunsa
|
emätinhuuhtelunsa
|
gen.
|
emätinhuuhtelunsa
|
genitive
|
emätinhuuhtelunsa
|
emätinhuuhtelujensa emätinhuuhteluidensa emätinhuuhteluittensa
|
partitive
|
emätinhuuhteluaan emätinhuuhteluansa
|
emätinhuuhtelujaan emätinhuuhteluitaan emätinhuuhtelujansa emätinhuuhteluitansa
|
inessive
|
emätinhuuhtelussaan emätinhuuhtelussansa
|
emätinhuuhteluissaan emätinhuuhteluissansa
|
elative
|
emätinhuuhtelustaan emätinhuuhtelustansa
|
emätinhuuhteluistaan emätinhuuhteluistansa
|
illative
|
emätinhuuhteluunsa
|
emätinhuuhteluihinsa
|
adessive
|
emätinhuuhtelullaan emätinhuuhtelullansa
|
emätinhuuhteluillaan emätinhuuhteluillansa
|
ablative
|
emätinhuuhtelultaan emätinhuuhtelultansa
|
emätinhuuhteluiltaan emätinhuuhteluiltansa
|
allative
|
emätinhuuhtelulleen emätinhuuhtelullensa
|
emätinhuuhteluilleen emätinhuuhteluillensa
|
essive
|
emätinhuuhtelunaan emätinhuuhtelunansa
|
emätinhuuhteluinaan emätinhuuhteluinansa
|
translative
|
emätinhuuhtelukseen emätinhuuhteluksensa
|
emätinhuuhteluikseen emätinhuuhteluiksensa
|
abessive
|
emätinhuuhteluttaan emätinhuuhteluttansa
|
emätinhuuhteluittaan emätinhuuhteluittansa
|
instructive
|
—
|
—
|
comitative
|
—
|
emätinhuuhteluineen emätinhuuhteluinensa
|