emolient
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French émollient.
Noun edit
emolient n (plural emolienți)
Declension edit
Declension of emolient
singular | plural | |||
---|---|---|---|---|
indefinite articulation | definite articulation | indefinite articulation | definite articulation | |
nominative/accusative | (un) emolient | emolientul | (niște) emolienți | emoliențile |
genitive/dative | (unui) emolient | emolientului | (unor) emolienți | emolienților |
vocative | emolientule | emolienților |