Latin edit

Etymology edit

Perfect participle of ēmorior

Participle edit

ēmortuus (feminine ēmortua, neuter ēmortuum); first/second-declension participle

  1. died out or off

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative ēmortuus ēmortua ēmortuum ēmortuī ēmortuae ēmortua
Genitive ēmortuī ēmortuae ēmortuī ēmortuōrum ēmortuārum ēmortuōrum
Dative ēmortuō ēmortuō ēmortuīs
Accusative ēmortuum ēmortuam ēmortuum ēmortuōs ēmortuās ēmortua
Ablative ēmortuō ēmortuā ēmortuō ēmortuīs
Vocative ēmortue ēmortua ēmortuum ēmortuī ēmortuae ēmortua

References edit

  • emortuus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • emortuus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.