endogen
English edit
Etymology edit
endo- + -gen: compare French endogène.
Noun edit
endogen (plural endogens)
- (botany) A plant which increases in size by internal growth and elongation at the summit, having the wood in the form of bundles or threads, irregularly distributed throughout the whole diameter, not forming annual layers, and with no distinct pith.
- The endogens constitute one of the great primary classes of plants, and include all palms, true lilies, grasses, rushes, orchids, the banana, pineapple, etc.
Derived terms edit
Related terms edit
Part or all of this entry has been imported from the 1913 edition of Webster’s Dictionary, which is now free of copyright and hence in the public domain. The imported definitions may be significantly out of date, and any more recent senses may be completely missing.
(See the entry for “endogen”, in Webster’s Revised Unabridged Dictionary, Springfield, Mass.: G. & C. Merriam, 1913, →OCLC.)
Catalan edit
Adjective edit
endogen (feminine endògena, masculine plural endògens, feminine plural endògenes)
- endogenous
- Antonym: exogen
Further reading edit
- “endogen” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “endogen”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “endogen” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “endogen” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.
German edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek ἐνδογενής (endogenḗs).
Pronunciation edit
Adjective edit
endogen (strong nominative masculine singular endogener, not comparable)
Declension edit
number & gender | singular | plural | |||
---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | |||
predicative | er ist endogen | sie ist endogen | es ist endogen | sie sind endogen | |
strong declension (without article) |
nominative | endogener | endogene | endogenes | endogene |
genitive | endogenen | endogener | endogenen | endogener | |
dative | endogenem | endogener | endogenem | endogenen | |
accusative | endogenen | endogene | endogenes | endogene | |
weak declension (with definite article) |
nominative | der endogene | die endogene | das endogene | die endogenen |
genitive | des endogenen | der endogenen | des endogenen | der endogenen | |
dative | dem endogenen | der endogenen | dem endogenen | den endogenen | |
accusative | den endogenen | die endogene | das endogene | die endogenen | |
mixed declension (with indefinite article) |
nominative | ein endogener | eine endogene | ein endogenes | (keine) endogenen |
genitive | eines endogenen | einer endogenen | eines endogenen | (keiner) endogenen | |
dative | einem endogenen | einer endogenen | einem endogenen | (keinen) endogenen | |
accusative | einen endogenen | eine endogene | ein endogenes | (keine) endogenen |
Further reading edit
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from French endogène.
Adjective edit
endogen m or n (feminine singular endogenă, masculine plural endogeni, feminine and neuter plural endogene)
Declension edit
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | endogen | endogenă | endogeni | endogene | ||
definite | endogenul | endogena | endogenii | endogenele | |||
genitive/ dative |
indefinite | endogen | endogene | endogeni | endogene | ||
definite | endogenului | endogenei | endogenilor | endogenelor |