eskorta

Polish

Etymology

Borrowed from French escorte, from Italian scorta.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɛsˈkɔr.ta/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔrta
• Syllabification: es‧kor‧ta

Noun

eskorta f

1. escort (group of people or vehicles, generally armed, who provide safety)
2. escort (accompanying person)

Declension

Declension of eskorta

	singular	plural
nominative	eskorta	eskorty
genitive	eskorty	eskort
dative	eskorcie	eskortom
accusative	eskortę	eskorty
instrumental	eskortą	eskortami
locative	eskorcie	eskortach
vocative	eskorto	eskorty

Derived terms

adjective

• eskortowy

 

verb

• eskortować

 

Related terms

nouns

• eskortant
• eskorter
• eskortowiec

 

Further reading

• eskorta in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• eskorta in Polish dictionaries at PWN