Latin edit

Etymology 1 edit

From excīdō +‎ -iō.

Noun edit

excīdiō f (genitive excīdiōnis); third declension

  1. destruction, destroying
    Synonyms: dēstrūctiō, excidium, lētum, ruīna, pestis, dēmōlītiō, vāstātiō, devāstātiō, perniciēs, perditiō, exitium
    • c. 190 BCE, Plautus, Curculio 534:
      Non ego nunc mediocri incedo iratus iracundia, / sed eapse illa qua excidionem facere condidici oppidis.
Declension edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative excīdiō excīdiōnēs
Genitive excīdiōnis excīdiōnum
Dative excīdiōnī excīdiōnibus
Accusative excīdiōnem excīdiōnēs
Ablative excīdiōne excīdiōnibus
Vocative excīdiō excīdiōnēs

Etymology 2 edit

See excidium.

Noun edit

excidiō

  1. dative/ablative singular of excidium

References edit

  • excidio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • excidio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.